Verslaafd aan Liefde

Alleen hij kan me vervullen Me laten leven, laten voelen dat ik besta Want ikzelf ben liefde niet waard Zonder hem ben ik niet compleet

Voel ik niets, ben ik een levenloze schim die door de dagen glijdt

Verslaafd zijn aan liefde is een gevolg van het onbewust onderdrukken van de vrouw in jezelf als man. En de man in jezelf als vrouw. Het is als de Yin zonder de Yang. Een gebrek aan Yin of Yang is disbalans, chaos zelfs. Het creëert een enorm verlangen naar balans in je binnenwereld, wat zich uit in destructieve chaos in je buitenwereld.

Ieder mens heeft zowel Yin als Yang nodig. Zowel man als vrouw. Een man heeft een sterke vrouwelijke kant in zich en als deze onderdrukt wordt in het onbewuste creëert dat een sterk verlangen naar het vrouwelijke buiten zichzelf. Naar het letterlijk willen ervaren van deze vrouwelijke kant in zichzelf door het contact met andere vrouwen. Door intimiteit, aanraking, diepgang, alles om het gevoel van eenheid te ervaren. Een onderdrukte innerlijke vrouw leidt tot een macho-schil van schijnzekerheid. De tough guy voor de buitenwereld, maar een diep verlangen naar zachtheid van binnen. Naar verzorgd worden, in de watten gelegd worden.

De onderdrukking van de innerlijke man als vrouw leidt tot een complete identificatie met je vrouwelijke eigenschappen. Een identificatie met de moeder, onderdanig en constant verzorgend. Nooit kiezend voor jezelf, want er is altijd iemand die jouw verzorging nodig heeft. Het onbewuste schreeuwt naar balans, naar de erkenning van je mannelijke kant. Maar omdat je er geen gehoor aan geeft, kan het onbewuste niet anders dan de schaduwzijde van het mannelijke in jou projecteren op de buitenwereld. Overbezorgdheid, controle, iedereen willen redden behalve jezelf, of een constant diepgeworteld verlangen naar een man om je te vervullen.

Je bent geen moeder, het is een rol die je onbewust speelt. Je bent geen macho-man die geen onzekerheid lijkt te kennen, het is een rol die je onbewust speelt. Het einde van deze rol is niet het eind van je leven, maar toch kan het wel degelijk zo voelen. Maar alleen als de rol uiterlijke compensatie is voor een innerlijk gebrek. De macho-man als innerlijk verlangen naar de vrouw in jou. De overbezorgde moeder als innerlijk verlangen naar de man in jou. Het is in de wijde ruimte van het onbewuste waar al deze rollen zich bevinden. En het is in de omarming van deze onbewuste verlangens waar je jezelf vindt. De samensmelting van je innerlijke vrouw en man, compleet in balans.

Het Yin Yang symbool heeft een diepe betekenis. De Yin symboliseert het vrouwelijke, het onbewuste, de duistere nacht en de maan. De Yang het mannelijke, het bewuste, de zon en het licht. In onze maatschappij focussen we vrijwel alleen op de Yang kant, waardoor de Ying kant wordt onderdrukt en alleen mag bestaan in het onbewuste.

Verslaafd aan de man

Zelf-Liefde is niet mogelijk als je innerlijke tegenpool geen plaats in je heeft. Dus projecteer je jouw diepe verlangen naar vervulling op je vriend of man. Alleen door hem te geven wat hij wil, geloof je te ontvangen wat jouw compleet maakt. Maar dat gevoel van eenheid is slechts tijdelijk, dus ga je meer en meer van jezelf geven. Niet uit liefde, maar uit het onbewust onderdrukken van het enige wat je ooit kan vervullen: De man in jezelf.

Pas als je gaat zien dat je dit diepe verlangen naar jezelf onbewust projecteert op de buitenwereld, ontstaat er ruimte voor heling. Pas als je gaat inzien dat die externe man je nooit kan geven waar jij diep van binnen naar verlangt, kom je er achter dat alleen je innerlijke man kan geven wat je verlangt: Heelheid. Compleet jezelf mogen zijn, man en vrouw in harmonie met elkaar als eenheid.

Dus kun je dit machtige verlangen laten ontstaan in jezelf? Je zintuigen laten branden? Het onbewuste laten afspelen wat het wil afspelen, inclusief de meest wilde fantasieën?

Terwijl je tegelijkertijd de truc blijft herkennen die je mind continu blijft uithalen: Projectie.

Jouw innerlijke onbewuste projecteren op de buitenwereld. Je buitenwereld als spiegel voor je binnenwereld, waardoor je gelooft dat de buitenwereld je innerlijke pijn weg kan nemen.

Maar dat is onmogelijk. Alleen het innerlijke kan innerlijke pijn weg nemen. Alleen je innerlijke man kan je geven waar je innerlijke vrouw zo naar snakt. Naar verbinding met zichzelf als geheel. Yin en Yang. Man en vrouw omarmd door de ziel, waardoor je eindelijk jezelf mag zijn.

Zonder dat je jezelf aanpast uit een verlangen naar vervulling. Zonder dat je je grenzen compleet laat vervagen vanuit een zoektocht naar jezelf.

Zelf-Liefde begint met het onbewuste de ruimte geven om je te vervullen van binnenuit. De Zelf uit Zelf-Liefde is de cirkel om de Yin en Yang. Het geheel waarin het onbewuste er net zo goed mag zijn als het bewuste. De man in jou net zo goed als de vrouw in jou. De Zon die zijn licht schijnt op de Maan, zodat de maan kan schijnen.

Liefde is niets anders dan een gevolg van deze eenheid in jezelf mogen ervaren. Want jezelf zien als compleet geheel inclusief alles, is de wereld zien als een compleet geheel inclusief alles.

Levend en dansend, net zoals het onbewuste in jou.

De vraag is: Mag je dansen met je fantasie? Mag je het onbewuste laten afspelen in jezelf, in plaats van het te onderdrukken zodat de schaduw zich als de buitenwereld gaat projecteren.

Ik kies ervoor mijn Anima, de vrouw in mij, te omarmen als onderdeel van wie ik ben.

Ik kies ervoor om te dansen.

Dans je mee?